Kokoro no Jutsu

του Kώστα Κανάκη - Bujinkan Dai Shihan

 

 

 

Καθημερινώς πολλοί από εμάς μιλάμε και ρωτάμε για το NINJUTSU και το πιθανό βαθύτερο νόημα του. Ας εξετάσουμε λοιπόν αυτό το ερώτημα και την έννοια του πιο σοβαρά.

 

Οι περισσότεροι από εμάς γνωρίζουμε ότι όταν μιλάμε για Ninjutsu μιλάμε ουσιαστικά για Budo Taijutsu αλλά ο όρος Ninjutsu χρησιμοποιείται τις περισσότερες φορές και σε περισσότερες περιπτώσεις. Ας πάρουμε λοιπόν αυτόν τον όρο για να δούμε τελικά περί τίνος μιλάμε.

 

Για πολλούς το NINJUTSU είναι μια ευκαιρία για εκμάθηση πολεμικών τεχνών. Πολλοί άλλοι θεωρούν το NINJUTSU σαν μια μυστήρια τέχνη με πολλά κρυφά κομμάτια που θέλουν να ανακαλύψουν. Για να εξερευνήσουμε το βαθύτερο νόημα του Ninjutsu πρέπει να πάρουμε ξεχωριστά τους δυο χαρακτήρες ή Kanji (ιαπωνικούς γραφικούς χαρακτήρες) από τους οποίους αποτελείτε: NIN και JUTSU.

 

Το NIN σε ελεύθερη μετάφραση σημαίνει ΔΙΑΡΚΕΙΑ ή ΑΝΤΟΧΗ. Παίρνοντας περαιτέρω τους δυο χαρακτήρες που κάνουν το NIN παίρνουμε την μετάφραση 刃 ΣΠΑΘΙ και 心 ΚΑΡΔΙΑ, αλλά στην πραγματικότητα τι σημαίνει;

Το JUTSU συνήθως μεταφράζεται σαν ΤΕΧΝΗ. Αλλά ποιο είναι το βαθύτερο νόημα;

 

Ας πάρουμε αρχικώς τον χαρακτήρα 忍 NIN.

Εάν εξασκήσουμε την τέχνη σαν ένα είδος αυτοάμυνας θα παραμείνουμε στην επιφάνεια αυτής και δεν θα είναι δυνατό να ανακαλύψουμε τo πραγματικό "KOKORO | Την καρδιά".

 Αυτό που πρέπει να μάθουμε είναι να βλέπουμε, να νιώθουμε να καταλαβαίνουμε και να εξασκούμαστε με όλη μας την καρδιά. Πρέπει να αναπτύξουμε αυτού του είδους την κατανόηση εάν θέλουμε να κάνουμε περαιτέρω βήματα στην τέχνη μας. Η ίδια ανάπτυξη βοηθά και στην εξέλιξη της προσωπικότητας μας.

 

Καρδιά και νους πρέπει να συνεργάζονται και να δουλεύουν με αρμονία. Όταν σκεφτόμαστε για κάτι, υποσυνείδητα επηρεάζουμε και την καρδιά μας έτσι ώστε το συναίσθημα να ακολουθεί. Ακόμα, όταν νιώθουμε κάτι “με την καρδιά μας”, επηρεάζουμε τις σκέψεις μας έτσι ώστε να σκεφτούμε για κάτι ή όχι (έχει ξεχάσει κανένας μας τον πρώτο του έρωτα;). Αυτού του είδους συναισθήματα επηρεάζουν και το σώμα μας ανάλογα. Με άλλα λόγια: είμαστε σε θέση να κινηθούμε να σκεφτούμε και να νιώσουμε με καλύτερη συνείδηση.

 

Πρέπει να “γυαλίσουμε” την καρδιά μας όπως ακριβώς θα δίναμε την λάμψη σε ένα σπαθί και με αυτόν τον τρόπο ο νους μας ακονίζεται ταυτοχρόνως έτσι ώστε να μπορούμε να σκεφτόμαστε με καθαρότερο τρόπο. Αυτή η αλληλεπίδραση της καρδιάς με το μυαλό κάνει το σώμα να κινείται με μεγαλύτερη ικανότητα. Από την άλλη μεριά, μια αμιγής καρδιά μπορεί να αντιμετωπίζει τις εξωτερικές επιδράσεις καλύτερα, έτσι ώστε η σκέψη μας να μην είναι τόσο επιρρεπής σ' αυτές. Άρα μπορούμε να πούμε ότι η ανάπτυξη της καρδιάς αναπτύσσει και το νου ταυτοχρόνως, και έτσι και τα δυο μαζί αναπτύσσουν το πνεύμα μας.

 

Ο όρος NIN μπορεί να μεταφραστεί, όπως είδαμε είδη, ως αμιγής καρδιά ή κοφτερό και ανοιχτό μυαλό (για να αναπτύξουν ένα αποτελεσματικό και ανοιχτό πνεύμα παράλληλα). Λόγο της αλληλεπίδρασης όλον αυτών των συντελεστών και στην επιρροή που ασκούν στο υποσυνείδητο, η προσωπικότητα αναπτύσσεται σε πνευματικό επίπεδο.

 

Τώρα ας γυρίσουμε στον όρο 術 JUTSU | Τέχνη.

Αλλά τι είναι τελικά μία τέχνη;

 

Για την καλύτερη ερμηνεία θα πάρουμε το παράδειγμα ενός επαγγελματία ζωγράφου. Στην αρχή εξοικειώνεται με την γκάμα των χρωμάτων, και μαθαίνει πώς μπορούν αυτά να συνδυαστούν. Μετά παίρνει το πινέλο του και προσπαθεί να χαράξει τις πρώτες γραμμές, το περίγραμμα, και μετά τελειοποιεί τη δουλειά του. Αυτό καθ' αυτό παίρνει πολλά χρόνια δουλειάς και εξέλιξης. Μετά από μερικά χρόνια ο ζωγράφος έχει πια αποκτήσει το δικό του στιλ, και τώρα ποία μπορεί να δώσει την δική του υφή και άποψη στις ζωγραφιές του. Μέσω της εξέλιξης αυτής οι ζωγραφιές του δείχνουν μία δικιά τους “ζωή”. Λόγο της προσωπικότητας του η ζωγραφική απέκτησε μία νέα μορφή. Τώρα ποιά ο ζωγράφος έχει γίνει ένα κομμάτι αυτής της τέχνης.

 

Σε μια πολεμική τέχνη έχουμε περίπου το ίδιο πράγμα. Εισερχόμαστε στην τέχνη με βασικά στοιχεία μέσω του Kihon Happo, γεμίζουμε το Kihon με Henka με σκοπό να δώσουμε “ζωή” στις Kihon-φόρμες, και την ίδια στιγμή δίνουμε χρώμα με τις αναπτυγμένες κινήσεις του Taijutsu. Με το συνδυασμό αυτών των διαδικασιών αναπτύσσουμε το Taijutsu μας και ταυτόχρονα την προσωπικότητα μας σε φυσιολογικό επίπεδο. Από την αλληλεπίδραση της καρδιάς, του νου (NIN - πνεύμα) και Taijutsu (JUTSU - σώμα) αναπτύσσουμε την προσωπικότητα μας και γινόμαστε λόγω αυτού κομμάτι της τέχνης μας. Το 忍術　NINJUTSU　δεν είναι απλώς μια πολεμική τέχνη. Το NINJUTSU είναι μια τέχνη που αναπτύσσει το ανθρώπινο ων σε ένα ανθρώπινο EINAI.

 

 

 

BuFuSui Ikkan

 

 

To Gokui του Ten Chi Jin

του Kώστα Κανάκη - Bujinkan Dai Shihan

 

 

Το Gokui είναι η ουσιαστική διδασκαλία ή το πνευματικό ξύπνημα.

 

Ο Hatsumi Sensei γράφει: "...keep control of bad end evil, follow a righteous path, this is the essence of training. From here, spiritual awakening is born. This spiritual awakening in Budo is called “secret of Budo” or “Gokui”..."

 

Εντούτοις, πώς αναπτύσσεται αυτό το «πνευματικό ξύπνημα»;

 

Μια εξέλιξη έχει πάντα μια αρχή, δεδομένου ότι κάθε ζωή μπορεί μόνο να προκύψει με τη γέννηση. Επομένως, θα προσπαθήσουμε να ρίξουμε μια ματιά, σε αυτήν την ανάπτυξη στο Budo, μέσω της φύσεως ου TEN CHI JIN.

 

TEN σημαίνει: Ουρανός, σύμπαν, ο διανοητικός, η αρχή.

 

CHI σημαίνει: Γη, υλικός, ο μετασχηματισμός, κάτι που χτίζει επάνω σε κάτι άλλο.

 

JIN σημαίνει: Άνθρωπος, φύση, πλάσμα, κάτι ζωντανό, η ανάπτυξη.

 

Στη φάση της ανάπτυξης του ανθρώπου, οι αισθήσεις κατέχουν μία προταρχική θέση, λόγου το ότι το μωρό αρχίζει να ακούει και να αισθάνεται ήδη πριν από τη γέννηση του.

 

Μέσω της «δράσης» των αισθήσεων του, το αγέννητο μπορεί ήδη να επικοινωνήσει πολύ νωρίς με τη μητέρα δηλ. προτού να μπορέσει να κινηθεί καθόλου μπορεί να αναπτύξει μέσω των αισθήσεων του ένα είδος επικοινωνίας. Δεν είναι οι ανθρώπινες αισθήσεις μέρος του πνεύματός μας;

 

Κατά συνέπεια, η μητέρα φύση θέτει την διανοητική ανάπτυξη σε μία αρχική θέση, έτσι ώστε ο ανθρώπινος/το ον να μπορεί να καταλάβει πρώτα, προτού να μπορέσει να ενεργήσει. Αυτό είναι το φυσικό ένστικτο.

 

Η ανάπτυξη στο Budo, που αντιπροσωπεύεται από το TEN, κατέχει και εδώ αρχική θέση και είναι ακραίας σπουδαιότητας. Αυτό είναι η αρχή και η αρχική κατανόηση. Η παλαιά παράθεση «μάθε πρώτα να στέκεσαι προτού να μάθεις να περπατάς» είναι κατά την άποψή μου, για την ανάπτυξη μέσα στο ΤΕΝ, πολύ ακριβείς.

 

Το δεύτερο στάδιο, CHI ή ο μετασχηματισμός, μπορεί να εξισωθεί με τη φυσική ανάπτυξη. Εδώ μαθαίνει ο άνθρωπος να κινείται και να προσαρμόζεται. Μέσω της φυσικής του ανάπτυξης γίνεται πιό ευκίνητος και εύκαμπτος και έτσι μέσω του στοιχείου της γης μαθαίνει να στέκεται πιό σταθερά στα πόδια του και έτσι να ελέγχει καλύτερα το σώμα του.

 

Από την καθολική ανάπτυξη του ουρανού και του μετασχηματισμού στη γη, ένα ζωντανό όν μπαίνει στην ύπαρξη. Σε αυτήν την περίπτωση ένας άνθρωπος. JIN.

 

Η ανάπτυξη της ανθρώπινης φύσης είναι το αποτέλεσμα της συνεργασίας μεταξύ της διανοητικής ωριμότητας και της φυσικής προσαρμογής. Μόνο με αυτήν την συνεργασία, οι άνθρωποι μπορούν να γίνουν άνθρωποι και έτσι σε ένα κομμάτι της αρχικής προέλευσης. Στο TEN CHI JIN. Από το Gokui του TEN CHI JIN έχουμε τη δυνατότητα να προβούμε στο Gokui του BUDO.

 

Ο Hatsumi Sensei γράφει: «The Gokui (essential teachings) are elusive; the Gokui look easy to grasp but can actually be very difficult to understand. The feeling is just like that of being a jellyfish floating in the ocean. The same can be said about the Satori (enlightenment) of the martial ways. It would be most appropriate to float about in the common world.»

 

 

BuFuSui Ikkan

 

 

Ο σκοπός του Budō

του Kώστα Κανάκη - Bujinkan Dai Shihan

 

 

 

Οι περισσότεροι από εμάς θα έχουν αναρωτηθεί πάνω σ' αυτό το θέμα, είτε μέσα από κάποια συζήτηση είτε μόνο με την σκέψη τους. Οποιοσδήποτε παίρνει μέρος σε μία προπόνηση πολεμικής τέχνης, θα έρθει, αργά ή γρήγορα, σε επαφή με το ερώτημα "γιατί εξασκώ αυτή την τέχνη;" Ο μαθητής που τώρα μόλις εισέρχεται στο λαβύρινθο της τέχνης, θα αναρωτηθεί πολύ περισσότερες φορές από ότι ένας πεπειραμένος στον τομέα αυτό, αλλά ακόμα και ο πεπειραμένος θα "αναμηρυκάζει" συχνά το ίδιο ερώτημα.

 

Στα πρώτα χρόνια της εξάπλωσης των πολεμικών τεχνών, οι μαθητές αλλά και ο κόσμος γενικά, δεν αναρωτιόταν για πράγματα τέτοιου είδους. Δεν τους ήταν απαραίτητο, μιας και ήταν καθαρά θέμα ζωής ή θανάτου. Ήταν "ο νόμος του πολέμου". Μάθαιναν συγκεκριμένες, προεπιλεγμένες τεχνικές, και στέλνονταν με αυτά τα εφόδια στη μάχη με σκοπό να υπηρετήσουν τον αφέντη τους. Δεν ήταν όμως μόνο οι τεχνικές αποφασιστικές. Ήταν και η πνευματική κατάσταση του πολεμιστή που έπαιζε συν τις άλλοις έναν σημαντικό ρόλο.

 

Ο πνευματικός τομέας είχε πάντα έναν πρωταρχικό ρόλο στις πολεμικές τέχνες. Ήταν επόμενο να συμπεριλαμβάνονταν πνευματικές τεχνικές, αφού οι πρωτοστάτες των πολεμικών τεχνών ήταν Βουδιστές και / ή Ινδουιστές.

 

Έτσι λοιπόν γεννήθηκε η ερώτηση:

 

Γιατί πρέπει να πολεμάμε η ακόμα και να σκοτώνουμε;

 

Αυτή έγινε η ουσιώδης ερώτηση των πολεμικών τεχνών.

 

 

Προκειμένου να δώσουμε μια συγκεκριμένη απάντηση, θα πρέπει να ασχοληθούμε και με άλλου είδους διδασκαλίες, έτσι ώστε να μπορέσουμε να τη δώσουμε ολοκληρωμένη.

 

Για παράδειγμα λέγετε ότι: "Το μυστικό των πολεμικών τεχνών είναι ταυτισμένο με το μυστικό του Zen"

 

Το μυστικό δηλαδή του να καθοδηγούμε τη σκέψη σε ένα ουσιαστικό ΔΡΟΜΟ. Αλλά πως γίνεται αυτό; Σε μια από τις παραγράφους του Kyushin-Ryu λέγονται τα ακόλουθα: "Η αληθινή τεχνική του σώματος πρέπει να είναι η ουσία του πνεύματος. Η ουσία είναι η σκέψη πάνω στο ΔΡΟΜΟ. Το πνεύμα να είναι συγκεντρωμένο στο ΔΡΟΜΟ, παρά στο σώμα και τη στάση του αντιπάλου. Σαν να μην υπάρχει αντίπαλος. Η σκέψη δεν έχει μορφή, αλλά μπορεί να πάρει σχήμα κάποιες φορές - αυτό είναι όπως το Zazen."

 

Η προπόνηση των πολεμικών τεχνών δεν πρέπει να θεωρηθεί ότι γίνεται καθαρά για την μυϊκή ανάπτυξη, παρόλο που σήμερα οι περισσότεροι ασχολούνται με διαγωνισμούς πάλης ή με την στυγνή εκμάθηση της τεχνικής. Στα παλιά τα χρόνια ήταν διαφορετικά μιας και ήταν θέμα επιβίωσης η οποία εξαρτιόταν από την καθαρή διαίσθηση. Έτσι η φυσική, τεχνική και πνευματική δύναμη ήταν στενά συνδεδεμένες, παρ' όλο που η πνευματική δύναμη (δυνατότητα της αυτοσυγκέντρωσης) κατείχε πρωτεύων ρόλο.

 

Η σωματική ένταση, η τεχνική εφαρμογή και η πνευματική διαίσθηση πρέπει να ενταθούν μαζί και να γίνουν ένα. Πράξη και συναίσθηση πρέπει να δημιουργούν μια ολοκληρωμένη ενότητα. Τότε και μόνο βρισκόμαστε στο ΚU ή στο ΚΕΝΟ. Αυτός είναι και ο πραγματικός ΔΡΟΜΟΣ ΤΟΥ BUDO.

 

Πρέπει να μάθουμε να δεχόμαστε τη ζωή και το θάνατο. Ακόμα και αν το σώμα πεθάνει το πνεύμα να μείνει ατάραχο. Στο αντίκρισμα της ζωής και του θανάτου το πνεύμα πρέπει να παραμείνει γαλήνιο. Έτσι, έχοντας τον έλεγχο της σωματικής και πνευματικής ενότητας, σημαίνει ότι έχουμε και τον έλεγχο της ζωής και του θανάτου.

 

Ο μεγάλος samurai και master του ξίφους Miyamoto Musashi, παράτησε την πολεμική του ζωή, προσπαθώντας να βρει μία απάντηση στην ουσιώδη ερώτηση: "Πώς μπορεί κάποιος να πεθάνει;"

 

Οι πολεμικές τέχνες δεν είναι ούτε άθλημα ούτε παιχνίδι ούτε ένας απλός τρόπος να περάσει κάποιος τον καιρό του. Υπάρχει ένα βαθύτερο νόημα, το ΝΟΗΜΑ ΤΗΣ ΖΩΗΣ άρα και του θανάτου, αφού και τα δυο είναι στενά συνδεδεμένα. Αυτό είναι το BUDO.

 

Ο αληθινός ΔΡΟΜΟΣ ΤΟΥ BUDO δεν είναι ούτε διαγωνισμός ούτε φιλονικία - είναι πέρα από τη ζωή και το θάνατο, πέρα από τη νίκη ή την ήτα.

 

Έτσι λοιπόν στην πρώτη επαφή μας με την τέχνη, εξασκούμαστε ξανά και ξανά στις τεχνικές (waza), και στις φόρμες (kata) με σκοπό να βάλουμε τα θεμέλια. Με το χρόνο γινόμαστε γνώστες αυτών. Κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου όμως συνεχώς σκεφτόμαστε και έτσι, μέσω αυτών των σκέψεων, είμαστε πάντα σε επαφή με την συνείδηση ή συναίσθηση μας. Όταν χρησιμοποιούμε με αυτό τον τρόπο το μυαλό μας, η συμπεριφορά μας και οι πράξεις μας θα είναι αργές και διστακτικές. Ερωτήσεις θα γεννηθούν, το μυαλό θα κουραστεί και η συνείδηση θα γίνει σαν τρεμάμενη φλόγα στον άνεμο.

 

Ένα συγκρίσιμο παράδειγμα είναι αυτό της εκμάθησης ενός μουσικού οργάνου. Μετά την πάροδο κάποιου χρονικού διαστήματος θα είμαστε εις θέση να παίξουμε χωρίς πολύ σκέψη και πνευματική προσπάθεια, και όχι από την πρώτη στιγμή της επαφής με το όργανο. Αυτό γιατί μετά την πάροδο του χρόνου δεν θα "κολλάμε" στην "συναίσθηση του εγώ μας" και έτσι θα παίζουμε με φυσικότητα. Με αυτή την "μη συναίσθηση" θα μπορέσουμε πολύ εύκολα να καταφέρουμε κάτι καινούργιο. Το ίδιο συμβαίνει με την καθημερινή ζωή αλλά και την προπόνηση. Παρ' όλ' αυτά δεν πρέπει να ξεχνάμε την αρχή, γιατί αλλιώς το πνεύμα μας θα εξαντληθεί και έτσι θα χάσουμε την αυτοσυγκέντρωσή μας. Και αυτό οφείλετε στην εγωιστική νοοτροπία και έλλειψη προσπάθειας. Με αυτόν τον τρόπο διατρέχουμε τον κίνδυνο να ξεφύγουμε από τον δρόμο μας.

 

Μια από τις σημαντικότερες όψεις του BUDO είναι να βρούμε την άμεση ενότητα με την αυθεντική αλήθεια του σύμπαντος. Είναι σημαντικό, για τον προσωπικό τρόπο σκέψης του κάθ' ενός, να υπερβεί την "συναίσθηση του ΕΓΩ" και όχι μόνο με το νου. Πρέπει να "σκεπτόμαστε" με ολόκληρο το "είναι μας", σωματικά και πνευματικά.

 

Γενικά θεωρούμε τη ζωή μας και την ζωή του σύμπαντος, σαν δύο ξεχωριστές ενότητες. Αλλά στην πραγματικότητα η ζωή μας δεν περιορίζεται στην φυσική ζωή, όπως την ξέρουμε, αλλά είναι μια συνεχής εναλλαγή με τη ζωή του σύμπαντος. Το να καταλάβουμε την αμοιβαία εξάρτηση ή σχέση μεταξύ των, σημαίνει ότι καταλαβαίνουμε το ΚU. Εξασκώντας το KU παράλληλα σημαίνει ότι ψάχνουμε για τη μεγάλη αλήθεια, την καθολική αγάπη.

 

Αυτή η κενότητα, το KU, εκπέμπει άπειρη ενέργεια, την οποία είμαστε δυνατοί να δεχτούμε μόνο όταν Η ΖΩΗ ΜΑΣ ΕΙΝΑΙ ΣΕ ΑΡΜΟΝΙΑ ΜΕ ΤΗ ΖΩΗ ΤΟΥ ΣΥΜΠΑΝΤΟΣ. Αυτή είναι και η μεγαλύτερη διδασκαλία των πολεμικών τεχνών.

Η μεγαλύτερη διδασκαλία του NINPO.

 

ΑΥΤΟΣ ΕΙΝΑΙ Ο ΣΚΟΠΟΣ ΤΩΝ ΠΟΛΕΜΙΚΩΝ ΤΕΧΝΩΝ !!

 

 

BuFuSui Ikkan